Ένας στους δέκα ανθρώπους στον πλανήτη παραπονιέται για πόνο στον αυχένα. Μετά τα προβλήματα στη μέση, αυτός είναι ο δεύτερος πιο συνηθισμένος λόγος για τον οποίο οι ασθενείς επισκέπτονται ορθοπεδικό. Περιορισμός καθημερινής δραστηριότητας και επαγγελματικών δραστηριοτήτων, σωματικά και συναισθηματικά παράπονα, μειωμένη ποιότητα ζωής - αυτό πρέπει να αντιμετωπίσουν τα άτομα με παθήσεις της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Επομένως, πρέπει να δώσετε προσοχή στα σημάδια της παθολογίας και να συμβουλευτείτε έναν γιατρό έγκαιρα για να αποτρέψετε την εξέλιξη.
Αιτιολογικό
Η ανάπτυξη του πόνου στον αυχένα ποικίλλει πολύ. Αυτή η περιοχή περιέχει οστικές δομές (σπονδυλική στήλη), μαλακούς ιστούς (μύες, τένοντες, συνδέσμους), νεύρα και αιμοφόρα αγγεία. Υποβάλλονται σε μηχανικές, φλεγμονώδεις, μεταβολικές και δυστροφικές αλλαγές. Σε αυτή την περίπτωση, συχνά επηρεάζονται και άλλες κοντινές περιοχές: το κεφάλι, οι ώμοι και οι περιοχές του θώρακα. Ο πόνος στον αυχένα γίνεται ένα είδος δείκτη για την ακόλουθη παθολογία:
- Οστεοχόνδρωση.
- Μεσοσπονδυλική κήλη.
- Σπονδυλόαρθρωση.
- Σπονδυλίτιδα.
- Μυοσίτιδα.
Οι περισσότερες από αυτές τις ασθένειες εμφανίζονται υπό συνθήκες συνεχούς πίεσης στη σπονδυλική στήλη. Ο λαιμός είναι το πιο κινητό μέρος του, το οποίο εκτίθεται σε εξωτερικές επιρροές. Οι άβολες στάσεις, η καθιστική εργασία, η συνεχής μυϊκή ένταση, η υποθερμία και το άγχος γίνονται κοινοί παράγοντες στη σύγχρονη ζωή που συμβάλλουν στην ανάπτυξη ασθενειών.
Ο πόνος στον αυχένα δεν είναι μόνο τοπικός, αλλά και ακτινοβολικός. Συχνά εξαπλώνονται σε αυτήν την περιοχή λόγω παθολογίας του ώμου, η οποία περιλαμβάνει:
- Αρθρίτιδα.
- Οστεοαρθρίτιδα.
- Περιαρθρίτιδα του βραχιονίου χιτώνα.
- Βραχιονική πλεξιίτιδα.
Επιπλέον, συμβαίνουν τραυματισμοί σε μέρη του σκελετού, κάτι που δεν είναι ασυνήθιστο. Δεδομένων αυτών των χαρακτηριστικών, απαιτείται προσεκτική διαφορική διάγνωση για τον εντοπισμό της αιτίας του συνδρόμου πόνου. Και αυτό είναι δυνατό μόνο μετά από ιατρική εξέταση και πρόσθετες εξετάσεις.
Εάν ανησυχείτε για πόνους στον αυχένα και τους ώμους, πρέπει πρώτα να συμβουλευτείτε έναν ειδικό. Όλα τα θεραπευτικά μέτρα ακολουθούν τα διαγνωστικά.
Συμπτώματα
Κάθε ασθένεια έχει τα δικά της συμπτώματα. Ο πόνος στον αυχένα είναι το πιο αξιοσημείωτο σημάδι παθολογίας της σπονδυλικής στήλης, το οποίο είναι δύσκολο να δοθεί προσοχή. Σύμφωνα με την ιατρική ορολογία, ένα τέτοιο σύμπτωμα ονομάζεται αυχεναλγία. Και η εξάπλωση του πόνου στον ώμο παίρνει ένα νέο όνομα - cervicobrachialgia. Αυτό συμβαίνει λόγω της κοινής νεύρωσης και παροχής αίματος σε αυτές τις περιοχές.
Η σοβαρότητα του πόνου στον αυχένα εξαρτάται από τη σοβαρότητα και την έκταση της διαδικασίας καθώς και από την υποκειμενική αίσθηση του ίδιου του ασθενούς. Συνήθως είναι οι εξής:
- Αιχμηρό ή αμβλύ.
- Πυροβολισμοί, μαχαιρώματα, πόνος, τράβηγμα.
- Μονής ή διπλής όψης.
- Αδύναμο, μέτριο ή δυνατό.
- Παροξυσμικό ή σταθερό.
- Εμφανίζεται όταν κινείτε το κεφάλι, τα χέρια ή όταν είστε σε ηρεμία.
Εκτός από τον πόνο στον αυχένα, υπάρχουν και άλλα συμπτώματα που καθιστούν δυνατό τον προσδιορισμό της πηγής των παθολογικών παρορμήσεων. Αυτό απαιτεί τη λεπτομερή ανάλυσή τους ως μέρος μιας κλινικής εξέτασης.
Παθήσεις της σπονδυλικής στήλης
Από όλες τις αιτίες πόνου στην περιοχή του αυχένα, η παθολογία της σπονδυλικής στήλης κατέχει την πρώτη θέση. Πολλοί ασθενείς υποφέρουν από οστεοχονδρωσία και δισκοκήλη. Συχνά παλεύουν με την ανοσολογική σπονδυλαρθρίτιδα. Η λοιμώδης σπονδυλίτιδα εμφανίζεται κάπως λιγότερο συχνά. Ο πόνος στον αυχένα μπορεί να προκύψει από μυϊκούς σπασμούς ή συμπίεση των νευρικών ριζών (ριζοπάθεια). Στην τελευταία περίπτωση, συνδέονται διαταραχές νεύρωσης, οι οποίες εκδηλώνονται με τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Μούδιασμα, σύρσιμο, κάψιμο, μυρμήγκιασμα.
- Μειωμένη ευαισθησία στο λαιμό, τους ώμους και τα χέρια.
- Αναζωογόνηση ή καταστολή των τενόντων αντανακλαστικών.
- Μυϊκή αδυναμία.
- Ωχρότητα του δέρματος, το «μαρμάρωμά» του.
Οι μύες του λαιμού είναι αντανακλαστικά τεντωμένοι και γίνονται αισθητοί με τη μορφή πυκνών ραβδώσεων στα πλάγια της σπονδυλικής στήλης. Οι κινήσεις του κεφαλιού είναι αυστηρά περιορισμένες. Συχνά συνοδεύεται από έναν σφύζοντα ή πιεστικό πονοκέφαλο. Εάν ο νωτιαίος μυελός εμπλέκεται στην παθολογική διαδικασία, εμφανίζονται διαταραχές αγωγιμότητας με τη μορφή πάρεσης των άνω και κάτω άκρων.
Εκτός από τον πόνο στον αυχένα, η παθολογία της σπονδυλικής στήλης μπορεί επίσης να οδηγήσει σε πολύ σοβαρά προβλήματα που μπορεί να οδηγήσουν σε απώλεια της ικανότητας εργασίας.
Μυοσίτιδα
Εάν οι μύες του λαιμού πονάνε, μπορεί να εμφανιστεί μυοσίτιδα. Εμφανίζεται ως απόκριση σε παρατεταμένο στρες, υποθερμία ή ως αποτέλεσμα μόλυνσης. Κατά κανόνα, ο πόνος είναι επώδυνος στη φύση και δεν εξαπλώνεται σε άλλες περιοχές. Το εύρος κίνησης είναι περιορισμένο, υπάρχουν τοπικά σημάδια φλεγμονής: οίδημα, ερυθρότητα, αυξημένη τοπική θερμοκρασία. Η πορεία της μυοσίτιδας δεν είναι σοβαρή, η ασθένεια σπάνια συνοδεύεται από επιπλοκές.
Plexit
Ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί λόγω φλεγμονής των νευρικών πλεγμάτων στην περιοχή του λαιμού και των ώμων. Σχηματίζονται από τους πρόσθιους κλάδους των ριζών της σπονδυλικής στήλης και είναι υπεύθυνοι για τη νεύρωση του δέρματος και των μυών στις αντίστοιχες περιοχές, καθώς και του διαφράγματος. Η αυχενική πλεξίτιδα συνοδεύεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Οξύς παροξυσμικός πόνος στον αυχένα.
- Αδυναμία των παρασπονδυλικών μυών.
- Λόξυγγας.
- Δύσπνοια.
Η βλάβη στο βραχιόνιο πλέγμα συνοδεύεται από κινητικές, αισθητηριακές και αυτόνομες διαταραχές του άνω άκρου: αδυναμία, μειωμένες επιφανειακές και βαθιές αισθήσεις, ωχρότητα.
Ο πόνος στον αυχένα και τον ώμο μπορεί να είναι σημάδι φλεγμονής των νευρικών πλεγμάτων - πλεξίτιδα. Θα πρέπει να διαφοροποιείται από τα σπονδυλογόνα αίτια.
αρθρίτιδα
Η αρθρίτιδα της άρθρωσης του ώμου συνοδεύεται επίσης από πόνο. Η φλεγμονή μπορεί να έχει ανοσολογικό, μεταβολικό ή μετατραυματικό χαρακτήρα. Εμφανίζονται τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Οίδημα ώμου.
- Ερυθρότητα του δέρματος παραπάνω.
- Αύξηση της τοπικής θερμοκρασίας.
- Περιορισμός κίνησης στην άρθρωση.
Η βλάβη στον ώμο μπορεί να είναι μεμονωμένη ή να αποτελεί μέρος της δομής της πολυαρθρίτιδας σε παθήσεις του συνδετικού ιστού, ουρική αρθρίτιδα. Εάν η θεραπεία δεν πραγματοποιηθεί έγκαιρα, δημιουργούνται προϋποθέσεις για την ανάπτυξη αρθριτικών αλλαγών στην άρθρωση.
Οστεοαρθρίτιδα
Ο πόνος στον ώμο είναι συχνά σημάδι οστεοαρθρίτιδας. Αυτή η παθολογία είναι εκφυλιστικής και δυστροφικής φύσης και επηρεάζει όλα τα συστατικά της άρθρωσης και κυρίως τον ιστό του χόνδρου. Χαρακτηρίζεται από αργή αλλά σταθερή πρόοδο. Όταν αναπτύσσεται οστεοαρθρίτιδα, συνοδεύεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Τραγάνισμα στο λαιμό, τριβή, κλικ στην άρθρωση.
- Ο «αρχικός» και «μηχανικός» πόνος (εμφανίζεται στην αρχή της άσκησης), ο οποίος στη συνέχεια γίνεται σταθερός.
- Παραμόρφωση ώμου.
- Περιορισμός κίνησης.
Η ασθένεια προκαλεί σημαντική ταλαιπωρία στους ασθενείς καθώς μειώνει τη σωματική τους δραστηριότητα και τους εμποδίζει να πραγματοποιήσουν τις συνήθεις δραστηριότητές τους.
Περιαρθρίτιδα του βραχιονίου χιτώνα
Αυτή η ασθένεια εμφανίζεται ως αποτέλεσμα φλεγμονής του περιαρθρικού ιστού και του αρθρικού υμένα του ώμου. Η περιαρθρίτιδα είναι συχνά αποτέλεσμα τραυματισμού ή υπερβολικής χρήσης. Συνοδεύεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Ξαφνικός πόνος στον ώμο που ακτινοβολεί στον αυχένα και στο χέρι και επιδεινώνεται τη νύχτα.
- Σοβαρός περιορισμός της κινητικότητας, ιδιαίτερα απαγωγή και ανύψωση του βραχίονα.
- Αναγκαστική θέση του άκρου: λυγισμένο στον αγκώνα και πιεσμένο στο σώμα.
- Πρήξιμο κατά μήκος του μπροστινού μέρους της άρθρωσης και στο πλάι.
Η περιαρθρίτιδα του βραχιονίου συχνά συγχέεται με την αρθρίτιδα ή την αρθρίτιδα, αλλά διαφέρει από αυτές τις ασθένειες απουσία παθολογικών αλλαγών στην ίδια την άρθρωση.
διάγνωση
Για τον προσδιορισμό των αιτιών του πόνου στον αυχένα και τους ώμους, απαιτείται ολοκληρωμένη εξέταση του ασθενούς, συμπεριλαμβανομένων άλλων μεθόδων. Με τη βοήθεια εργαστηριακών και οργανικών μελετών, είναι δυνατός ο εντοπισμός μεταβολικών και δομικών διαταραχών στο σώμα. Ανάλογα με την κλινική κατάσταση, μπορεί να απαιτούνται οι ακόλουθες διαδικασίες:
- Γενική ανάλυση αίματος και ούρων.
- Βιοχημεία αίματος (δείκτες φλεγμονής, ρευματικές εξετάσεις, ουρικό οξύ, ασβέστιο).
- Ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης και της άρθρωσης του ώμου.
- Μαγνητική τομογραφία (αξονική τομογραφία).
- Νευρομυογραφία.
- Αρθροσκόπηση.
Ο πόνος που ακτινοβολεί στον αριστερό ώμο και το χέρι πρέπει να διαφοροποιείται από τις καρδιακές παθολογίες, επομένως στις παραπάνω μελέτες θα πρέπει να προστεθεί και το ηλεκτροκαρδιογράφημα. Είναι αδύνατο να γίνει χωρίς να συμβουλευτείτε εξειδικευμένους ειδικούς: νευρολόγο, σπονδυλολόγο, τραυματολόγο, ρευματολόγο.
Η αιτία του πόνου προσδιορίζεται με βάση τα αποτελέσματα μιας ολοκληρωμένης εξέτασης. Μόλις τεθεί η διάγνωση, μπορούν να ξεκινήσουν θεραπευτικά μέτρα.
Θεραπεία
Για να αντιμετωπίσετε τον πόνο στον αυχένα, πρέπει να γνωρίζετε τους μηχανισμούς ανάπτυξής του και τις αιτίες του. Όταν καθοριστούν με σαφήνεια, δημιουργείται ένα πρόγραμμα θεραπείας για τον ασθενή. Η θεραπεία περιλαμβάνει μεθόδους με πολυκατευθυντική επίδραση στο μυοσκελετικό σύστημα, που επιτρέπουν την εξάλειψη των φλεγμονωδών αλλαγών, τη διακοπή των δυστροφικών διεργασιών, την ανακούφιση από τον πόνο και τους μυϊκούς σπασμούς. Αρχικά, θα πρέπει να ελαχιστοποιήσετε την καταπόνηση του λαιμού και της ωμικής ζώνης για να ανακουφίσετε την πίεση στις πληγείσες περιοχές. Μπορεί να χρειαστεί να φορέσετε γιακά Shantz.
Φαρμακοθεραπεία
Η θεραπεία του πόνου στον αυχένα περιλαμβάνει αναπόφευκτα τη φαρμακευτική διόρθωση. Η σύγχρονη ιατρική διαθέτει ένα ευρύ οπλοστάσιο φαρμάκων που βοηθούν ασθενείς με προβλήματα με το μυοσκελετικό σύστημα. Τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα φάρμακα είναι:
- Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
- Μυοχαλαρωτικά.
- Χονδροπροστατευτικά.
- βιταμίνες Β.
- Σκάφος.
Για πόνο στον αυχένα που ανταποκρίνεται ελάχιστα σε τέτοια θεραπεία, χρησιμοποιούνται παρασπονδυλικοί αποκλεισμοί με νοβοκαΐνη ή ενδοαρθρική χορήγηση ορμονών. Μετά την εξάλειψη των οξέων συμπτωμάτων, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τοπικές μορφές - αλοιφή, γέλη, γύψο.
Χωρίς φαρμακευτική αγωγή, είναι σχεδόν αδύνατο να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι παθολογίες του σκελετικού συστήματος που προκαλούν πόνο στις αρθρώσεις του λαιμού και των ώμων.
Φυσιοθεραπεία
Η ολοκληρωμένη θεραπεία του πόνου στον αυχένα περιλαμβάνει φυσικές μεθόδους. Με τη βοήθειά τους, μπορείτε να εξαλείψετε τα φλεγμονώδη φαινόμενα και να βελτιώσετε τις βιοχημικές διεργασίες στους ιστούς. Οι ακόλουθες διαδικασίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ασθένειες των αρθρώσεων του λαιμού και των ώμων:
- Φυσιοθεραπεία.
- Θεραπεία με λέιζερ.
- Κυματική θεραπεία.
- Θεραπεία με μαγνητικό πεδίο.
- Παραφινοθεραπεία και λασποθεραπεία.
- Ρεφλεξολογία.
- Λουτροθεραπεία.
Οι βέλτιστες διαδικασίες συνταγογραφούνται από φυσιοθεραπευτή, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες της νόσου και τα χαρακτηριστικά του σώματος του ασθενούς.
Θεραπευτική άσκηση
Οι ασκήσεις φυσικοθεραπείας είναι καλές για τον πόνο στον αυχένα. Αναπτύσσεται ένα ατομικό συγκρότημα γυμναστικής για κάθε ασθενή, το οποίο βοηθά στην αντιμετώπιση της παθολογίας: σχηματίζει έναν ισχυρό μυϊκό κορσέ, δίνει ευελιξία και δύναμη στους συνδέσμους, αποκαθιστά την κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης και των αρθρώσεων.
Ασκήσεις με μετα-ισομετρική χαλάρωση είναι κατάλληλες για τον αυχένα, στις οποίες η στατική ένταση αντικαθίσταται από χαλάρωση. Είναι απαραίτητο να επεκτείνετε σταδιακά τη λειτουργία κινητήρα, να αποφύγετε απότομες στροφές και στροφές, ενεργή περιστροφή της κεφαλής.
Η τακτική εκτέλεση θεραπευτικών ασκήσεων όχι μόνο αποκαθιστά την κίνηση των προσβεβλημένων σκελετικών τμημάτων, αλλά βελτιώνει επίσης τη γενική κατάσταση των ασθενών.
Μασάζ και χειρωνακτική θεραπεία
Μέθοδοι χειροκίνητης διέγερσης του μυοσκελετικού συστήματος βοηθούν στην αντιμετώπιση του πόνου στους μύες του λαιμού. Το μασάζ δεν είναι μόνο μια χρήσιμη διαδικασία, αλλά και πολύ ευχάριστη. Ταυτόχρονα, η κυκλοφορία του αίματος στους μαλακούς ιστούς βελτιώνεται, οι μύες χαλαρώνουν, γεγονός που βοηθά στην ενεργοποίηση των διεργασιών αποκατάστασης στον ιστό. Η χειρωνακτική θεραπεία εξαλείφει λειτουργικά μπλοκ και υπεξαρθρήματα στην περιοχή του λαιμού, τεντώνει τη σπονδυλική στήλη, γεγονός που οδηγεί σε αποσυμπίεση των νευρικών ριζών.
Λειτουργία
Εάν τα συντηρητικά μέτρα παραμείνουν αναποτελεσματικά, απαιτείται ριζική αντιμετώπιση του πόνου στον αυχένα. Τις περισσότερες φορές, η επέμβαση πραγματοποιείται για σοβαρές κήλες και οστεοχονδρώσεις. Οι παθολογικές δισκοβολίες, τα οστεόφυτα και οι σπονδυλικές μετατοπίσεις αφαιρούνται ενδοσκοπικά και εξαλείφονται τα σημάδια αστάθειας. Σε περιπτώσεις σοβαρής οστεοαρθρίτιδας, μπορούν να χρησιμοποιηθούν προθέσεις στην άρθρωση του ώμου και να διορθωθούν οι συσπάσεις. Απαιτείται αποκατάσταση μετά την επέμβαση, ανάλογα με την έκταση της επέμβασης.
Ο πόνος στον αυχένα και τους ώμους ενοχλεί πολλούς ασθενείς. Για να απαλλαγείτε από δυσάρεστες αισθήσεις και πιθανές συνέπειες, είναι απαραίτητο να διαγνώσετε και να αντιμετωπίσετε έγκαιρα τις παθολογίες του σκελετού.